แสดงด้วยสัญลักษณ์H + . H +ไอออนบวกเป็นเพียงโปรตอน (สัญลักษณ์p ) แต่พฤติกรรมของมันในสารละลายที่เป็นน้ำและในสารประกอบไอออนิกเกี่ยวข้องกับการกรองประจุไฟฟ้าของมันโดยโมเลกุลที่มีขั้ว หรือประจุลบที่อยู่ใกล้เคียง เนื่องจาก ไฮโดรเจน เป็นอะตอมที่เป็นกลางเพียงอะตอมเดียวที่สามารถแก้ไขสมการช โรดิงเงอร์ในเชิงวิเคราะห์ได้การศึกษาเกี่ยวกับพลังงานและพันธะเคมีจึงมีบทบาทสำคัญในการพัฒนากลศาสตร์ควอนตัมก๊าซไฮโดรเจนถูกผลิตขึ้นเป็นครั้งแรกในช่วงต้นศตวรรษที่ 16 โดยปฏิกิริยาของกรดบนโลหะ ในปี ค.ศ. 1766–1781 เฮนรี คาเวนดิชเป็นคนแรกที่ตระหนักว่าก๊าซไฮโดรเจนเป็นสสารที่ไม่ต่อเนื่องและก่อให้เกิดน้ำเมื่อถูกเผา ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่ได้รับการตั้งชื่อในภายหลัง: ในภาษากรีก ไฮโดรเจนหมายถึง "ตัวสร้างน้ำการผลิตภาคอุตสาหกรรมส่วนใหญ่มาจาก การแปรรูป ไอน้ำของก๊าซธรรมชาติ การแปรรูป น้ำมัน หรือ การทำให้ เป็นก๊าซถ่านหินมีการผลิตเปอร์เซ็นต์เพียงเล็กน้อยโดยใช้วิธีการที่ใช้พลังงานมากขึ้น เช่น การอิเล็กโทรลิซิสของน้ำไฮโดรเจนส่วนใหญ่ถูกใช้ใกล้กับสถานที่ผลิต โดยสองวิธีที่ใหญ่ที่สุดคือการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิล ใน กระบวนการผลิต (เช่นไฮโดรแคร็กกิ้ง ) และ การผลิต แอมโมเนียส่วนใหญ่ใช้สำหรับตลาดปุ๋ย สามารถเผาเพื่อสร้างความร้อนหรือรวมกับออกซิเจนในเซลล์เชื้อเพลิงเพื่อผลิตกระแสไฟฟ้าได้โดยตรง โดยน้ำเป็นเพียงการปล่อยมลพิษ ณ จุดใช้งานเท่านั้น อะตอมของไฮโดรเจน (แต่ไม่ใช่โมเลกุลที่เป็นก๊าซ) เป็นปัญหาใน ทาง โลหะวิทยาเพราะพวกมันสามารถทำให้โลหะหลายชนิดแตกตัว ได้