ผู้เข้าร่วม 268 คนในกลุ่มตัวอย่างของวิทยาลัยได้รับคัดเลือกจากชั้นเรียนปีที่สองที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดระหว่างปี พ.ศ. 2482 ถึง พ.ศ. 2487 และคิดเป็นร้อยละ 7 ของแต่ละชั้นเรียน ในขณะที่กลุ่มตัวอย่าง 10 เปอร์เซ็นต์ถูกสุ่มเลือก ส่วนอีก 90 เปอร์เซ็นต์ผ่านเกณฑ์การคัดเลือกว่าเป็นนักเรียนที่ ดี (เช่น ประสบความสำเร็จด้านวิชาการและไม่มีปัญหาทางการแพทย์หรือด้านจิตใจ) เนื่องจากเกณฑ์การคัดเลือกนี้ กลุ่มตัวอย่างในวิทยาลัยโดยทั่วไปจึงประกอบด้วยผู้ชายที่ได้รับสิทธิพิเศษทางเศรษฐกิจและสังคมซึ่งมีแนวโน้มว่าจะมีชีวิตที่ น่าพึงพอใจ ประสบความสำเร็จ พวกเขาได้รับการศึกษาเฉลี่ย 18 ปี ในช่วงเริ่มต้นของการศึกษา จิตแพทย์ได้สัมภาษณ์ผู้เข้าร่วมแต่ละคนอย่างละเอียดเพื่อพิจารณาภูมิหลังของครอบครัว แผนอาชีพ และค่านิยมของเขา จากนั้นนักสังคมสงเคราะห์จะสัมภาษณ์ ประวัติแอลกอฮอล์ แต่ละเรื่องเพื่อสร้างประวัติทางสังคมของเขา นักสังคมสงเคราะห์ยังได้รับข้อมูลเกี่ยวกับพัฒนาการในวัยเด็กของอาสาสมัครด้วยการไปเยี่ยมพ่อแม่ของแต่ละคน และรวบรวมประวัติของครอบครัว (ประกอบด้วยข้อมูลเกี่ยวกับปู่ย่าตายาย ป้า ลุง และลูกพี่ลูกน้อง) ของการเจ็บป่วยทางจิตและทางร่างกาย รวมถึงโรคพิษสุราเรื้อรัง ในที่สุด ผู้เข้าร่วมการศึกษาแต่ละคนได้รับการตรวจร่างกายอย่างละเอียด การทดสอบทางสรีรวิทยาหลายครั้ง และการทดสอบทางจิตวิทยาหลายครั้งเพื่อวัดความฉลาด