มีสองสามวิธีที่ดาวหางสามารถกลายเป็นไฮเปอร์โบลิกได้ หนึ่งจะผ่านไปใกล้กับดาวพฤหัสบดีหรือดาวเนปจูน ถ้าเป็นเช่นนั้น แรงโน้มถ่วงของดาวเคราะห์เหล่านี้สามารถเตะหางพวกมันได้ (ฮ่าฮ่า! ฮ่า! เพราะพวกมันคือดาวหาง !) จะเพิ่มความเร็วของพวกมันมากพอที่จะกลายเป็นไฮเปอร์โบลิก เราเคยเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้นกับดาวหางไม่กี่ครั้ง อีกอันหนึ่งคือดาวฤกษ์ที่ผ่านเข้ามาใกล้ เช่น ไบนารีของ Scholz แต่คุณจะบอกได้อย่างไร? สิ่งที่นักดาราศาสตร์ทำคือดูดาวหางไฮเปอร์โบลิก 339 ดวงเพื่อหารูปร่าง ดาวแคระแดง วงโคจรของพวกมันอย่างระมัดระวังที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ จากนั้นติดตามการเคลื่อนที่ของดาวหางเหล่านี้ย้อนเวลากลับไปประมาณ 100,000 ปี ซึ่งสามารถทำได้โดยใช้แบบจำลองคอมพิวเตอร์ที่ซับซ้อนซึ่งใช้ฟิสิกส์ของอันตรกิริยาแรงโน้มถ่วงกับดาวเคราะห์ ดวงจันทร์ และดาวเคราะห์น้อย เพื่อดูว่าสิ่งเหล่านี้ส่งผลต่อวงโคจรของดาวหางอย่างไร เนื่องจากเมฆออร์ตมีลักษณะเป็นทรงกลม คุณจึงคาดว่าดาวหางจะมาจากทิศทางสุ่มบนท้องฟ้า แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาพบ มีหลายกลุ่มบนท้องฟ้าที่ดูเหมือนว่าดาวหางจะมาจากจุดอื่นบ่อยกว่า สิ่งเหล่านี้บางอย่างที่คุณคาดหวังจากสถิติแบบสุ่ม เช่น การพลิกเหรียญแล้วออกหัวสองสามครั้งติดต่อกัน