ฮันคินให้คำอธิบายที่ชัดเจนเกี่ยวกับตัวเขาในฐานะนักล่าจุลินทรีย์ในบริบทของการเผาศพในแม่น้ำเหล่านี้ โดยบรรยายถึงความท้าทายที่เขาเผชิญใน การผจญภัยอันไม่พึงประสงค์ ขณะที่เขากระโดดลงเรือเพื่อเก็บตัวอย่างน้ำจากบริเวณที่มีศพที่เพิ่งจมอยู่ใต้น้ำ ที่ซึ่งเต่าและนกแร้งแข่งขันกับเขาเพื่อให้ได้ สิ่งปฏิกูลที่ไหลออกมาจากร่างกาย 22จากการทดลองใช้เวลาศึกษาอย่างอุตสาหะและการวิเคราะห์จำนวนจุลินทรีย์ต่อลูกบาศก์เซนติเมตรในตัวอย่างน้ำจากจุดต่างๆ ตามการไหลของแม่น้ำ Hankin อนุมานถึงการทำงานของน้ำยาฆ่าเชื้อในแม่น้ำคงคาและยมุนา ซึ่ง มี ฤทธิ์ฆ่าเชื้อแบคทีเรียที่ทรงพลังต่อเชื้อโรคอหิวาตกโรค แม่น้ำคงคา 23เขาโต้แย้งว่า สารฆ่าเชื้อแบคทีเรีย นี้ระเหยง่ายและสูญเสียฤทธิ์เมื่อน้ำในแม่น้ำถูกทำให้ร้อน หรือเมื่อเก็บไว้เป็นเวลานาน 24เขาประกาศว่า จะเห็นว่าน้ำคงคาที่ยังไม่เดือดสามารถฆ่าเชื้ออหิวาตกโรคได้ภายในเวลาไม่ถึง 3 ชั่วโมง น้ำเหมือนกันเมื่อต้มให้ผลไม่เท่ากัน ในทางกลับกัน น้ำจากบ่อน้ำเป็นสื่อที่ดีสำหรับจุลินทรีย์นี้ ไม่ว่าจะต้มหรือกรอง 25 ข้อสรุปเหล่านี้ทำให้ Hankin ออกข้อเรียกร้องว่าควรใช้น้ำในแม่น้ำแทนน้ำบาดาลในระหว่างการแสวงบุญของชาวฮินดู เช่น กุมภเมลา 26