โรคลมแดดเป็นคำที่ใช้กันทั่วไปสำหรับภาวะตัวร้อนเกินหรืออุณหภูมิร่างกายสูง โดยทั่วไป หากอุณหภูมิร่างกายของสัตว์เลี้ยงสูงเกิน 103°F จะถือว่าผิดปกติหรืออุณหภูมิร่างกายสูงเกินไป อุณหภูมิของร่างกายที่สูงกว่า 106°F  โดยไม่มีอาการเจ็บป่วยมาก่อนมักเกี่ยวข้องกับการได้รับความร้อนจากภายนอกหรือสิ่งแวดล้อมมากเกินไป และมักเรียกว่าโรคลมแดด อุณหภูมิวิกฤตที่อวัยวะหลายส่วนล้มเหลวและกำลังจะเสียชีวิต สุนัขที่เป็นโรคลมแดดอาจมีอัตราการหายใจสูงขึ้น เหงือกแห้งหรือเหนียว สีเหงือกผิดปกติ เหงือกมีรอยช้ำ อาจดูเซื่องซึมหรือสับสน และอาจมีอาการชักได้ สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่าสุนัข โรคฮีทสโตรก ไม่สามารถควบคุมอุณหภูมิร่างกายด้วยการขับเหงื่อได้เหมือนมนุษย์ เนื่องจากพวกมันมีต่อมเหงื่อจำนวนค่อนข้างน้อยอยู่ที่แผ่นรองฝ่าเท้า วิธีหลักในการควบคุมอุณหภูมิของร่างกายคือการหอบ สาเหตุทั่วไปอื่นๆ ของฮีทสโตรก ได้แก่ การทิ้งไว้ในสวนโดยไม่มีร่มเงาหรือน้ำในวันที่อากาศร้อนจัด การตากไดร์เป่าผมเป็นระยะเวลานาน และการออกกำลังกายหนักหรือแรงมากเกินไปในช่วงที่อากาศร้อน บางครั้งสุนัขที่ตื่นเต้นหรือออกกำลังกายมากเกินไปก็มีความเสี่ยงแม้ว่าอุณหภูมิและความชื้นในสิ่งแวดล้อมจะไม่สูงก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากเลี้ยงสุนัขไว้ในสภาพแวดล้อมที่อากาศถ่ายเทไม่สะดวกหรือในบ้านเลี้ยงสุนัข