งานของเขายังคงอยู่ที่Croome Court (ซึ่งเขาออกแบบบ้านหลังนี้ด้วย), พระราชวัง Blenheim , ปราสาท Warwick , บ้าน Harewood , บ้าน Bowood , Milton Abbey (และ หมู่บ้าน Milton Abbas ที่อยู่ใกล้เคียง ) ในร่องรอยที่Kew Gardensและสถานที่อื่นๆ อีกมากมาย รูปแบบของ สนามหญ้า ที่เป็นลูกคลื่นเรียบซึ่งไหลต่อเนื่องไปยังบ้านและทุ่งหญ้า กอไม้ เข็มขัดและต้นไม้ที่กระจัดกระจาย และทะเลสาบคดเคี้ยวของเขาที่เกิดจากแม่น้ำสายเล็กๆ ซึ่งกวาดเอาสไตล์ที่มีลวดลายอย่างเป็นทางการก่อนหน้านี้เกือบทั้งหมด ภูมิทัศน์ของเขาแตกต่างโดยพื้นฐานจากสิ่งที่พวกเขาแทนที่ สวนทางการที่มีชื่อเสียงของอังกฤษซึ่งถูกวิจารณ์โดยอเล็กซานเดอร์ โป๊ปและคนอื่นๆ ในช่วงทศวรรษ 1710 สวนสาธารณะ "สไตล์อังกฤษ" แบบเปิดเริ่มกระจายไปทั่วบริเตนและ ไอร์แลนด์จากนั้นจึงกระจายไปทั่วยุโรป เช่น สวนà la françaiseซึ่งถูกแทนที่ด้วยสวนภูมิทัศน์แบบฝรั่งเศส มาถึงตอนนี้ คำว่า "สนามหญ้า" ในอังกฤษได้เปลี่ยนไปในเชิงความหมายเพื่ออธิบายส่วนของสวนที่ปกคลุมด้วยหญ้าและตัดหญ้าอย่างใกล้ชิด ครอบครัวที่ร่ำรวยในอเมริกาในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ก็เริ่มเลียนแบบรูปแบบการจัดสวนของอังกฤษ ในปี ค.ศ. 1780 ชุมชน Shakerได้เริ่มการผลิตเมล็ดพันธุ์หญ้าคุณภาพสูงเชิงอุตสาหกรรมเป็นครั้งแรกในอเมริกาเหนือ และก่อตั้งบริษัทเมล็ดพันธุ์และเรือนเพาะชำหลายแห่งในฟิลาเดลเฟีย. ความพร้อมใช้ที่เพิ่มขึ้นของหญ้าเหล่านี้หมายความว่ามีเพียงพอสำหรับสวนสาธารณะและพื้นที่อยู่อาศัย ไม่ใช่แค่ปศุสัตว์เท่านั้น