กระบวนการทางธรรมชาติบางอย่าง เช่น การระเบิดของภูเขาไฟขนาดใหญ่ อาจมีผลทางอ้อมต่อระดับโอโซน ตัวอย่างเช่น การปะทุของภูเขาปินาตูโบในปี พ.ศ. 2534 ไม่ได้เพิ่มความเข้มข้นของคลอรีนในชั้นบรรยากาศสตราโตสเฟียร์ แต่ทำให้เกิดอนุภาคขนาดเล็กจำนวนมากที่เรียกว่าละอองลอย(แตกต่างจากสินค้าอุปโภคบริโภคหรือที่เรียกว่าสเปรย์) โอโซน ละอองเหล่านี้เพิ่มประสิทธิภาพของคลอรีนในการทำลายโอโซน ละอองลอยในชั้นบรรยากาศสตราโตสเฟียร์สร้างพื้นผิวที่คลอรีนที่มีสารซีเอฟซีเป็นส่วนประกอบหลักสามารถทำลายโอโซนได้ อย่างไรก็ตาม ผลกระทบจากภูเขาไฟมีอายุสั้น