ข้อได้เปรียบหลักประการหนึ่งของ Kentucky Bluegrass เหนือหญ้าฤดูหนาวอื่น ๆ ทั้งหมดคือความสามารถในการแพร่กระจาย ความจริงที่ว่ามันสามารถแพร่กระจายและรักษาตัวเองได้เมื่อเกิดความเสียหายน่าจะเป็นเหตุผลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับความนิยม มันแพร่กระจายผ่านเหง้าที่วิ่งในแนวนอนใต้พื้นผิวดิน Kentucky Bluegrass ยังทนต่อความหนาวเย็นได้ดีกว่าหญ้าฤดูหนาวอื่น ๆ มันสามารถทนต่อสภาพอากาศที่หนาวจัดซึ่งโดยปกติจะสร้างความเสียหายให้กับต้นอ่อน หญ้า ไรย์กราส หรือหญ้าหางม้า เขตปรับตัวสำหรับบลูแกรสส์แผ่ขยายไปทั่วบริเวณที่เย็นชื้นและเย็นจัด Poa pratensis ทนทานต่อโรคมาก ทนแล้ง (ในเดือนที่ไม่ใช่ฤดูร้อน) และยังทนทานต่อการสึกหรอในชีวิตประจำวันได้เป็นอย่างดี ในช่วงฤดูร้อน พฤษภาคมถึงสิงหาคม บลูแกรสกลายเป็นผู้ใช้น้ำรายใหญ่ ระบบรากของมันถดถอยลงเพราะได้ยินและขาดน้ำตามธรรมชาติ ดังนั้นมันจึงต้องการการรดน้ำอย่างต่อเนื่องและกลายเป็นการบำรุงรักษาที่สูงมาก นอกจากนี้ บลูแกรสส์ยังเป็นหนึ่งในหญ้าชนิดแรกๆ ที่หลบตัวในฤดูใบไม้ร่วงเมื่ออุณหภูมิลดลงจริงๆ หากไม่มีการดูแลและบำรุงเลี้ยงที่เหมาะสม ในด้านบวกของทั้งสองอย่างนี้คือความจริงที่ว่ามันมีช่วงเวลาบานเร็วในฤดูใบไม้ผลิและฟื้นตัวได้เร็วมากจากการสึกหรอจากภัยแล้ง ข้อเสียอีกประการหนึ่งคือ Kentucky Bluegrass ไม่ทนต่อร่มเงามากและจะผอมหรือตายหากปลูกในที่ร่ม ปัจจัยหนึ่งที่ช่วยได้คือความจริงที่ว่ามีหญ้าชนิดอื่นๆ อีกหลายชนิดที่เข้ากันได้กับบลูแกรสส์ทุกประเภท เช่น หญ้าขนละเอียด